ZAMAN HIZLA AKIP GİDERKEN...

Zaman ne çabuk geçiyor.Daha dün gibi düşündüğüm üniversite hayatıma ait dönemim 14 yıl öncesinde kalmış.Henüz saçlarıma ak düşmedi ama,demek yaşlanmaya doğru bir gidiş başlamış."Yaş 35,ömrün yarısı" demiş ya şair, o yaşlarda bulunmanın hüznü mü desem yoksa ilk gençlik yıllarının insana verdiği o bitmez tükenmez enerjinin nasıl yok olup tükenmeye doğru gittiğini görmek mi desem insanın içini tuhaf duygular kaplıyor doğrusu.Gerçi yukarıdaki "veciz" sözü söyleyen şairimiz de çok yaşamamış o sözü söyledikten sonra! Şunu demek istiyorum ki , ömür ebedi değil ve herkesi bekleyen esas hayat "diğer" tarafta.Yani ebedi ahiret alemi.Eğer o inanç olmasaydı insanda,nasıl mutlu olabilirdi anlamak mümkün değil!