26 Ocak 2006

ÖNCE KURAN OKUYALIM!

İnsanlığın manasında bir hicran var...Güzelliklerden hicran...Ulvi manalardan hicran...Yaratan Kudret'den hicran...Biz ne zaman düştük bu büyük,müdhiş ayrılığa...Ve neden düştük? Kimse soruyor mu kendi kendine? Hayat,insanın elindeki en büyük,en kuvvetli bir sermaye.Acaba bu sermayeyi,insanlar nerelerde harcıyor?Bunun şuurunda neden değiliz ki? Hayatı bizlere bahşeden Allah herhalde bizden birşeyler istiyor.İstemek kula mahsus,evet.Ama Allah tüm mahlukatın Yaratıcısı olarak şuur sahibi kıldığı bu insanoğlundan bir talebi olsa gerek.Herhalde bu fani dünyaya gelip geçici bir zaman diliminde amiyane tabirle vur patlasın çal oynasın diye gelmedik.İşte tüm bu manaları bizlere Yüce Kitab Kuran-ı Kerim'de anlatmış Rabbimiz.Peki ama biz o kitabı ne derece yeterli okuyoruz ki?Okuyor muyuz,yoksa o kitabı bir mukaddes değer,dokunulması adeta yasak bir mücevher gibi duvarlarımıza mı asıyoruz?Okuduğumuzu hiç sanmıyorum. Önce Kuran okuyalım.Rabbimiz bizlerden ne istiyormuş,direk kaynağından öğrenelim. Haydi bismillah...

1 yorum:

xxx dedi ki...

Kur'an-ı Kerim'e madden saygı göstermek icap eder. Evet ona abdestsiz dokunmayız, belden aşağı tutmayız, en güzel yerlerde saklarız. Ama ona en güzel değeri herhalde okuyarak, anlamaya çalışarak ve söylenenlerle amel ederek verebiliriz.